قلم شکسته

یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ

یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ

یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ

حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ

ضمن عرض خوش آمد به مخاطبان عزیز وبسایت دلنوشته های اینجانب -قلم شکسته-،صمیمانه‌ترین شادباش‌ها را به مناسبت فرا رسیدن نوروز 1403، آمدن بهار و آغاز سال نو خدمت شما تقدیم می‌نمایم. 

یقیناً باور به توانمندی‌ها‌یمان است که می‌تواند سالی پر بار را برایمان به ارمغان آورد. 

ایثار؛ 
هرگز نبود
آنکه ببخشی 
و بگیرند تو را گاز 
و بترشی! 
ایثار بود 
اینکه ببخشی 
و بگیرند تو را گاز 
و ببخشی 
و بگیرند تو را گاز 
و ببخشی و ببخشی و ببخشی...

(با احترام - م.ا)

و از عبید است که: 
هم از بزرگان عصر یکی با غلام خود گفت که از مال خود پاره یی گوشت بستان و از آن طعامی بساز تا بخورم و ترا آزاد کنم.
غلام شاد شد، بریانی ساخت و پیش او آورد. 
خواجه(آب) بخورد و گوشت به غلام سپرد. دیگر روز گفت بدان گوشت نخود آبی مزعفر بساز تا بخورم و ترا آزاد کنم.
غلام فرمان برد و بساخت و پیش آورد. 
خواجه زهرمار کرد، و گوشت به غلام سپرد. 
روز دیگر گوشت مضمحل شده بود و از کار افتاده.
گفت: ای خواجه حسبه لله بگذار تا من به گردن خود همچنان غلام تو باشم؛ اگر هر آینه خیری در خاطر مبارک می گذرد به نیت خدا این گوشت پاره را آزاد کن.

پرنده ای که آشیانۀ خویش را به بهای ویرانی آشیانه های دیگران، می سازد؛ در تند باد حوادث، تنها خواهد ماند. این مهم، در طبیعت، حدود و قوانینی دارد که انسان در تخطّی از آن، بی مانند است.

(با احترام - م.ا) 

این انا الحق گفتنی که می بینی 
حاصل خود ندیدن است و شیرینی 
اوج افتادگی و فنا چه بود 
هیچ دیدن، هر آنچه می بینی

(با احترام - م.ا)

از آن زمان که شد او 
همه چیز ما
دیگر خودی نیست 
که شیفتۀ آن باشیم...

(با احترام - م.ا)

چو غنچه می شکفد شکوفه خندان است
بهار آمده یاران جهان گلستان است
مبارک است این ماه نو شکفتن دهر
که فصل نو شدن انگار کوچ ادبار است 
بهارتان زیبا، نوروزتان مبارک و همدلی هایتان افزون باد. 
دعای دردانۀ پیامبر خاتم، بدرقۀ راهتان. 
(با احترام - م.ا)