قلم شکسته

یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ

یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ

یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ

حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ

ضمن عرض خوش آمد به مخاطبان عزیز وبسایت دلنوشته های اینجانب -قلم شکسته-،صمیمانه‌ترین شادباش‌ها را به مناسبت فرا رسیدن نوروز 1403، آمدن بهار و آغاز سال نو خدمت شما تقدیم می‌نمایم. 

یقیناً باور به توانمندی‌ها‌یمان است که می‌تواند سالی پر بار را برایمان به ارمغان آورد. 

از سبزه بپرسید که این ولوله از کیست

حین موسم نوشکفتن شامخی چیست

وز باد بپرسید که می وزد خرامان

این هلهلۀ سبزه نباتات اثر کیست

آهنگ طبیعت شده کوک از پس سرما

مطرب ز چه این چنگ نوازی خبرت چیست

آن شاخه که رقصان شده در بزم طبیعت

ای شاخه، گل نو به تنت پیرهن کیست

گویی دِمن بزم طبیعت همه سبز است

این سبزه قبا بر تن عریان هبۀ کیست

فریاد که ای همره این فصل کجایی

این خانۀ گلگون شده از واسطۀ چیست

گویند که پاییز بود فصل حریفان

ای فاخته این نالۀ امروز تو از چیست

هدهد خبر آورد سلیمان دلم را

این همهمۀ عرش ز بیدار بهاریست

---------

نوروز دل با موسم شکوفه های طبیعت همراه باد

عیدتان مبارک 

ارادتمند - مصطفی 

1396/1/1

چشمه های شعرم دیگر نمی جوشند

قلمم از تپش ایستاده است

قامتم خَم

اخم هایم در هم

الف احساسم خشکیده است

ایثار؛ 
هرگز نبود
آنکه ببخشی 
و بگیرند تو را گاز 
و بترشی! 
ایثار بود 
اینکه ببخشی 
و بگیرند تو را گاز 
و ببخشی 
و بگیرند تو را گاز 
و ببخشی و ببخشی و ببخشی...

(با احترام - م.ا)

شده ام 
کودکی بازیگوش 
و می کنم پرتاب 
قلبم را 
به سمت 
هر شیشه ای
که ببینم
با تو ام 
مراقب باش
نشکنم 
شیشۀ دلت را
آلزایمر گرفته ام...

(با احترام - م.ا) 

دیدم 
ستاره
می زند چشمک 
یاد تو افتادم 
می زدم
نمی زدی 
می زدم 
نمی زدی
می زدم
و باز هم نمی زدی 
عاقبت صبح شد 
خورشید جای تو را گرفت 
و عینک آفتابی چشمان مرا 
قدر شب را ندانستیم...

(با احترام - م.ا)