جلوه ی خدائی - امامقلی خان غارت
شنبه, ۹ فروردين ۱۳۹۳، ۱۱:۲۲ ق.ظ
هر آنکه از خودی خویشتن جدایی کرد
میان خلق خدا ، جلوه ی خدایی کرد
خوشم ز سنگ حوادث که استخوان مرا
چنان شکست ، که فارغ ز مومیائی کرد
به هوش باش ، دلی را به قهر نخراشی
به ناخنی که توانی ، گِره گشایی کرد
فغان که کاسه ی زرّین بی نیازی را
گرسنه چشمی ما ، کاسه ی گدایی کرد
رهین منّت صبّاغ قُدرتم ، زاهد
که او لباس مرا ، رنگ بی ریایی کرد
چه حکمت ست ، که زاهد به داغ پیشانی
به خاک میکده دیدم ، که جبهه سائی کرد
۹۳/۰۱/۰۹