خردمندان - عبدالحسین آیتی یزدی
شنبه, ۹ فروردين ۱۳۹۳، ۱۱:۲۴ ق.ظ
آنان که بِخردند ، به هر در نمی زنند
غیر از درِ خِرد ، درِ دیگر نمی زنند
از کوی دوست ، بی سببی پا نمی کشند
بر کوی دشمن ، از طمعی سر نمی زنند
فرزانگان اگر که بمیرند از خُمار
با ناکسان به میکده ساغر نمی زنند
چون پند ، گوهر است و دل ناصبور سنگ
گوهر به سنگ و سنگ به گوهر نمی زنند
خود دیده ایم ، اینکه پزشکان پخته کار
تا خام هست ماده ، به نشتر نمی زنند
شاهین صفت به اوج ترقّی اگر رسند
دست ستم به جان کبوتر نمی زنند
چون آیتی ز طعنه ی بیجای دشمنان
دم در کشیده ، آه ز دل بر نمی زنند
۹۳/۰۱/۰۹