قلم شکسته

جماعتی بر این عقیده استوار اند که ، کوشش برای اتحاد، تلاش بیهوده ای خواهد بود که سرانجام مطلوب، نخواهد داشت
در پاسخ چنین گفتن را شایسته به نظر آمد که :
اولا که آدمی به امید زنده است و جریان دارد 
دوما یعنی در میان ما، حتی یک کلمه نیز وجود ندارد که بتوان بر آن توافق کرد و متحد شد، درحالیکه دشمنان ما، لاینحل ترین اختلافاتشان را در جهت منافع مشترک به کناری گذاشته اند 
سوما، آنچه که در پیش است، اتحاد و همدلی ما را میطلبد تا شاید به سلامت گذشتن عاقب باشد به امید خدا 
چهارما، دلایل بسیاری از. اختلافات ما، چندان هم مبنایی نیست که دوستان تصور میکنند
پنجما، گلوله، اصلاح طلب، اصولگرا، مسلمان، نامسلمان، چپ، راست، معتدل، منحرف، نمیشناسد 
ششما، طی مسیر بر چرخ گذشته نتیجه ای جز گذشته که گذشته ندارد و چرخیدن بر دور باطل از آدمی نباید هر چند که متاسفانه انتظار آن آید... 
و این داستان چندما، همچنان ادامه دارد تا دلتان بخواهد

----------

ارادتمند

حقیر 

برخی بازی ها، نتیجه اش، چقدر تلخ است برای آدمی ؛ 
اصلا حال ناخوشی پیدا می کنم موعد مشاهدت این بازی ها ... 
حکایت حادثه ی پیش آمده برای این سربازهای وطن نیز، از همین نوع است. 

یک گروه کوچک که اصلا توان نظامیش قابل مقایسه با حتی یک تیپ نظامی ما هم نیست، ببینید چطور، اعصاب و روان ما اهالی این دیار را، چندیست به خود مشغول داشته است. 
و شگفتا که چه مانور قهرمانانه ای هم می دهد برای خودش ... 

ماجرا اینجا دردآور تر می شود که چنانچه تبادلی صورت پذیرد، علاوه بر حریص تر شدن آنها، هیبت یگان های نظامی ما نیز فرو خواهد ریخت و خسارت فراوانی به تسلط روانی چتر امنیتی کشور خواهد زد. 
و چنانچه تبادلی صورت نپذیرد، شهادت آن سربازها، مسئله ای نیست که بشود به راحتی فیصله داد وسرپوش گذاشت و کش نداد. 
هزینه فایده هم که کنی، باز، شاهد توازن منطقی این معاملت نخواهی بود 

امیدوارم راه سوم، تسکین درد این جدال باشد...

چه بگویم از درد... 
دعا کنیم دستگاه دیپلماسی و کادرهای امنیتی، این مسئله را به نحوی که صلاح است، حل کنند چنانچه امکان پذیر است ... 

بیش از هر مسئله ی دیگری، طولانی شدن زمان این حادثه، برای ما، خسارت آفرین است و بحران ساز 
چه اینکه، آن گروه، با این ترفند، مانور تبلیغاتی چربی برای خود به راه انداخته است و امنیت روانی دیگر سربازان وطن را در مرزها، مختل تر ساخته است و خانواده های این عزیزان را در شرایط انتظار و اضطراب محصور . 

تا یادم نرفته، بهتر است این را هم بگویم که نباید فرماندهان نظامی مربوطه، از بار مسئولیت پدیدآیی این حادثه، شانه خالی کنند. 
حتما، دادگاه نظامی، باید سهل انگاری ایشان را در شرایط و نحوه ی استقرار این عزیزان سرباز، بررسی کند ! 

خدایا! 
خود، حال ما بهتر می دانی 
شرایط ما را می بینی 
و به کِرده ی ما اشراف داری 

کریما! 
نمی دانم آخِر چرا 
برخی ها که دم از اقتدار می زنند 
اینگونه به درماندگی می افتند
حکایت کارهای تو ، حرف ها دارد ... 

رحیما! 
خود سبب ساز و چاره ای بنما 
که حال سربازان وطن خوب نیست 
و دست زمامداران ظاهرا کوتاه .

پناه بی پناهی ما، تنها تویی
آمین .